 |
| Escher: os tres mundos |
nadando os meus brazos voan
e vou lixeira e ingrávida
esnaquizando simetrías nos espellos
os brazos planean ás
sobre o outono submariño
as follas que iniciaran a caída
volven ser paxaros
de niños perdidos
o que queda deste instante
petrificouse
en seixos
pulidos
